by Universal Emptiness


گوش دادن به موسیقی دهه های 60 و 70 ،
نماد روشنفکری در موسیقی.

Posted in | 9 Comments »

9 comments:

ذهن ِآشفته said...

نه واقعن این‌طور نیست

من خودم موسیقی همون دوره رو گوش می‌کنم، ما ادعای روشنفکری ندارم. به نظرم موسیقی اون موقع غنی تر بوده. بیشتر به دلم می‌شینه

این اشتباه بزرگتریه که فکر کنیم هرکی موسیقی جدید گوش کنه مدرنه

saturn said...

نه 60 كه نه زياد اما 70و80 ديوانه كننده اس
راك هاي اون موقع...به جز صداي خواننده خود كارا رو ديوانه وار دوس دارم
روشنفكرم نيستم
الان من مثال نقض

Anonymous said...

کلن 90 به بعدُ گوش دادم اینجانب و تو این فازها هم نیستم و تازه مادرن تاکینگ هم گوش دادم :دی

Unknown said...

من عاشق این آشنا شدنای اتفاقیم ! اگه خواستی بگو لینکت کنم ( در واقع دارم اجازه میگیرم!)

سپید said...

جیگر منظور الان موسیقی وطنیه یا خیر؟ کلا دم موسیقی گرم

Ali said...

((:
البته قبول کن که حداقل آدمای متفاوت تری به این دهه ها گوش می کنن!
ولی لزوماً روشن فکر نیستن! اداشو هم در میارن این وسط.
اینا دهه های ظهور پراگرسیو راکه!
:D

هولدن said...

وبلاگتو بايه نون قندي عوض کن

badboy said...

راست می گی، قبول دارم.

Leo said...

و گوش دادن به راک های اون زمان
از بر بودن لیریک ها و بیوگرافی گروه هایی مثل
queen , pink floyd
نماد روشنفکری باکلاس است